مرو

نگفتمت مرو آن جا، که آشنات منم		در این سراب فنا چشمه ی حیات منم
وگر به خشم روی صد هزار سال ز من		به عاقبت به من آیی که منتهات منم
نگفتمت که به نقش جهان مشو راضی		که نقش بند سراپرده ی رضات منم
نگفتمت که منم بحر و تو یکی ماهی		مرو به خشک که دریای باصفات منم
نگفتمت که تو را رهزنند و سرد کنند		که آتش و تبش و گرمی هوات منم
نگفتمت که صفت‌های زشت در تو نهند		که گم کنی که سرچشمه ی صفات منم
نگفتمت که مگو کار بنده از چه جهت		نظام گیرد خلاق بی‌جهات منم
اگر چراغ دلی دانک راه خانه کجاست		وگر خداصفتی دانک کدخدات منم

نظرات شما عزیزان:

ترانه

ساعت13:36---28 بهمن 1391

سلام

چرا نمیشه نظرات بقیه رو خوند

اصلا من قهرم

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: